پروژهYidan Center واقع در شهر شنژن چین، که توسط دفتر معماری زاها حدید طراحی شده، با دستیابی به مرحله «رسیدن به ارتفاع نهایی (topped-out) « وارد فصل جدیدی از ساخت‌وساز شد. این مرکز که قرار است به مقر اصلی Chen Yidan Foundation و جایزه جهانی Yidan Prize تبدیل شود، فرصتی بی‌سابقه برای توسعه آموزش، تحقیق و نوآوری در سطح بین‌المللی خلق می‌کند.
فرم معماری این پروژه از چشم‌اندازهای طبیعی منطقه الهام گرفته؛ ساختمان همچون یک «دره» در بستر شهر شنژن شکل یافته است. در مرکز پروژه، فضای باز و جریان‌داری تعبیه شده که طبقات و تراس‌ها به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که گویی از دل این دره بیرون می‌آیند. این طراحی، ارتباط بصری و حرکتی میان کاربران، منظر شهری و طبیعت پیرامون را تقویت می‌کند و تجربه یادگیری را به عنوان فرآیندی پویا و اجتماعی بازتعریف می‌کند.
مساحت این مجموعه حدود ۱۶۵٬۸۱۵ مترمربع برآورد شده و در محلی استراتژیک در کنار منطقه فرهنگی شنژن واقع شده است. ساختمان شامل فضایی چندمنظوره برای تحقیق، آموزش، نمایشگاه‌ها، رویدادهای عمومی و فعالیت‌های بنیاد می‌شود. به‌ویژه، بخشی از پروژه مختص جامعه یادگیری مادام‌العمر «YiPai» است که برای کاربران با سنین و پیش‌زمینه‌های متغیر طراحی شده است؛ نشانی از تمرکز بر انعطاف‌پذیری و فراگیری آموزشی.
در حوزه ی عملکرد، Yidan Center نه‌فقط یک ساختمان آموزشی بلکه یک هاب فرهنگی-پژوهشی است. ترکیب برنامه‌ها شامل کارگاه‌ها، سخنرانی‌ها، فضاهای اشتراکی خلاقانه و تعامل میان بخش‌های آموزشی و عمومی، این مجموعه را به محلی فراتر از محیط سنتی دانشگاهی تبدیل کرده است. بر این اساس، شنژن بیش از آنکه شهری فناوری‌محور باقی بماند، به قطب نوآوری فرهنگی و آموزشی نیز بدل می‌شود.
پایداری و بهینه‌سازی محیطی مقوله‌های اساسی این پروژه‌اند. ساختمان با سیستم لوورهای کنترل تابش، تهویه ترکیبی، پنل‌های خورشیدی و سامانه جمع‌آوری آب باران طراحی شده است تا ضمن کاهش مصرف انرژی، محیطی سالم و الهام‌بخش برای کاربران فراهم آورد. این اقدامات بخشی از تلاش‌ها برای کسب گواهینامه LEED Gold و سه‌ستاره ملی نظام ساختمان سبز چین هستند؛ نشانه‌ای از تعهد به معماری پایدار در عصر جدید.
از منظر شهری، Yidan Center نماد نسل جدید فضاهای آموزشی و فرهنگی در آسیا به‌شمار می‌آید؛ جایی که معماری، فناوری، طبیعت و جامعه در هم می‌آمیزند. با پیشرفت ساخت آن، این پروژه گامی مهم در مسیر تعریف مجدد «مکان یادگیری» برداشته است و ثابت می‌کند که بنا دیگر صرفاً پوسته‌ای برای عملکرد نیست، بلکه بستری فعال برای تجربه، تعامل و تحول جهانی است.