مادلون وریسندورپ (Madelon Vriesendorp)، هنرمند هلندی و یکی از بنیان‌گذاران دفتر معماری متروپولیتن (OMA)، به‌عنوان دریافت‌کننده مدال سوان ۲۰۲۵ معرفی شد و به نخستین هنرمند زن ساکن بریتانیا تبدیل شد که از زمان آغاز به کار این جایزه در سال ۲۰۱۷، موفق به دریافت آن شده است. این جایزه معتبر هر سال توسط موزه سر جان سوان در لندن به چهره‌هایی اهدا می‌شود که نقش برجسته‌ای در گسترش درک عمومی از معماری و هنرهای بصری دارند.
وریسندورپ به‌دلیل زبان بصری سوررئالیستی و طنزآمیز خود که نحوه نمایش و درک معماری مدرن و پست‌مدرن را متحول کرده، به‌طور گسترده شناخته می‌شود. آثار او با ترکیب بازیگوشی و تفکر انتقادی، تصاویری زنده و تأثیرگذار خلق کرده‌اند که همچنان الهام‌بخش نسل‌های مختلف معماران در سراسر جهان است.
او متولد سال ۱۹۴۵ در هلند است و در مدرسه Central Saint Martins لندن تحصیل کرده است. وریسندورپ در سال ۱۹۷۲ به نیویورک مهاجرت کرد و سه سال بعد، به همراه رم کولهاس، الیا و زوئه زنگلیس دفتر معماری OMA را بنیان‌گذاری کرد. نقاشی‌های او به بخشی جدایی‌ناپذیر از هویت مفهومی اولیه OMA تبدیل شدند و در جلد کتاب‌ها و مجلات معماری منتشر شدند. از معروف‌ترین آثار او می‌توان به نقاشی «جنایت آشکار» (Flagrant Délit) اشاره کرد که رابطه عاشقانه میان ساختمان امپایر استیت و کرایسلر را با مشعل مجسمه آزادی به تصویر می‌کشد؛ اثری که روی جلد کتاب مشهور Delirious New York نیز دیده می‌شود.
دیدگاه هنری وریسندورپ در طول توسعه OMA از طرح‌های مفهومی به پروژه‌های اجرایی نیز تأثیرگذار باقی ماند. نقاشی دیواری او برای تئاتر رقص هلند در لاهه، نمونه‌ای از پیوند عمیق میان هنر و معماری در آثار اوست. آثار وی در نمایشگاه‌های بین‌المللی متعددی از جمله The World of Madelon Vriesendorp به نمایش درآمده است؛ نمایشگاهی که از سال ۲۰۰۸ در مؤسسات معتبری مانند انجمن معماری لندن (AA)، دوسالانه ونیز و موزه معماری سوئیس برگزار شد. اهدای مدال سوان ۲۰۲۵ تأییدی بر سهم ماندگار او در گسترش مرزهای هنر و معماری است.
این مدال در تاریخ ۱۸ نوامبر ۲۰۲۵ در آکادمی سلطنتی هنر لندن به وریسندورپ اهدا خواهد شد و او در این مراسم سخنرانی عمومی ایراد خواهد کرد. هیئت داوران این دوره با ریاست امین طاها، از میان نامزدهای بین‌المللی، وریسندورپ را برگزیدند. از برندگان پیشین این جایزه می‌توان به حنیف کارا، آن لاکاتون و ژان-فیلیپ واسال، پیتر باربر، مارینا تبسم، دنیس اسکات براون، کنت فرامپتون و رافائل مونئو اشاره کرد. این تقدیر نشان‌دهنده حرکت گسترده‌تری به سوی شناخت صداها و رویکردهای متنوع در معماری جهانی است؛ حرکتی که به گسترش دیدگاه‌های خلاقانه و انسانی در معماری معاصر کمک می‌کند.